Job 5

Rozdział 5

1 Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz? 2 Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść. 3 Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie ^a, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie. 4 Jego synowie są daleko od ratunku ^b, zostają zdeptani w bramie, a nie ma nikogo, kto by ich ocalił ^c. 5 Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród samych cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa. 6 Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola; 7 Lecz człowiek rodzi się na niedolę ^d, jak iskry z węgla wzlatują w górę. 8 Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę; 9 Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone; 10 Który zsyła deszcz na ziemię ^e i spuszcza wody na pola; 11 Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu; 12 Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru; 13 Który chwyta mądrych w ich przebiegłości ^f, tak że rada przewrotnych szybko upada. 14 Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy. 15 On wybawia ubogiego od miecza ^g, od ich ust, i z ręki mocarza. 16 Tak to uciśniony ma nadzieję ^h, a nieprawość zamyka swe usta. 17 Oto błogosławiony człowiek ⁱ, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego. 18 On bowiem rani ^j, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają. 19 Z sześciu nieszczęść cię wyrwie ^k, a w siódmym nie dotknie cię zło ^l. 20 W głodzie ^m wybawi cię od śmierci ⁿ, a na wojnie od mocy miecza. 21 Przed biczem języka będziesz zasłonięty ^o i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie. 22 Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi ^p. 23 Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu ^q, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju. 24 I poznasz, że twój przybytek jest spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz. 25 Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci będą jak trawa ziemi ^r. 26 W sędziwym wieku zejdziesz do grobu ^s, jak snop zboża zbierany w swym czasie. 27 Oto do tego doszliśmy i tak jest ^t. Słuchaj tego i rozważ to sobie.